Talambo klinkt qua naam wellicht eerder Peruviaans dan Fins, maar toch is het vanuit Helsinki dat dit project rond componist en bassist Jori Huhtala opereert. Jori is een dertiger die, zoals zovelen in Finland, de Sibelius Academie van Helsinki verkoos om zich te bekwamen in de jazz, het genre waarin hij in de llop van het voorbije decennium een flinke reputatie bijeen speelde in zijn thuisland.

Prijs na prijs viel hem te beurt met zijn eigen trio en kwintet en hij kon samenwerken met zowat alle grote namen van de Finse scene: van Eero Koivistoinen tot Jussi Fredriksson, van Raoul Björkenheim tot Pope Puolitaival…allemaal wisten ze Jori’s spel en aanpak te appreciëren, met als gevolg dat hij op vandaag al op meer dan dertig platen te horen is. Zijn eigen studioproject Talambo richt de focus op de eerder elektronische kant van de hedendaagse jazz, die Jori schrijft en deze “Delusions of Grandeur” is daarvan de eerste uiting. Vijf nummers slechts en toch een speelduur van ruim 35 minuten, dat betekent dus: lange stukken, waarin elk van de (mede)muzikanten op geregelde tijdstippen de kans krijgt uit te breken en uit te blinken. Op dat vlak kan ik u alvast geruststellen: dit is geen plaat rond alleen maar de bas, al speelt die natuurlijk een prominente rol.

De muziek kun je als hedendaags omschrijven, met vooral de hedendaagse, lees: vaak electronisch gevormde, klanken die in de kijker geplaatst worden. Saxofonist Jussi Kannaste, toetsenist Antti Kujanpää -ooit lid van Kvalda, net als Huhtala-, drummer Tuomas Timonen -ooit nog met Philip Catherine aan de slag- en gitarist Sigurdur Rögnvaldsson vervolledigen het personeelsbestand dat hier aan de slag is. De Sibelius-academie speelt duidelijk een nogal prominente rol, in die zin, dat de toon van de muziek duidelijk “Nordic” is, maar dat er ook veel interesse en ruimte is voor invloeden uit de (prog)rock. Voor sommige mensen zal een en ander nogal “academisch” overkomen, maar wie de moeite en de tijd neemt om deze plaat een aantal keren te draaien, zal gaandeweg ontdekken dat hier op bijzonder hoog niveau gemusiceerd wordt en op een bijzondere manier samengespeeld.

De muzikanten voelen elkaar moeiteloos aan en tegelijk besef je dat dit allemaal zodanig technisch onderlegde kerels zijn, dat ze zelfs de overlijdensberichten uit de krant tot jazzmuziek zouden kunnen optillen. Het is niet altijd even makkelijk -zeker niet in het begin- om de twee aspecten los van elkaar te zien en te horen. Herhaling werkt, zo luidt een basisregel uit het onderwijs en die is ook hier perfect toepasbaar: luister een aantal keren en er opent zich een heel bijzondere en fijne wereld. Begin alvast met opener “Voice of Reason”, dat u achter bijgaande Youtube-link vindt. Zoek dan”Time to Escalate”, omwille van de spannende gitaarpartij en vervolg met “Thimbu & Talambo”, het meest naar electronica neigende nummer. Op die manier heeft u al na drie nummers een heel goed beeld van wat deze boeiende plaat u te bieden heeft.

(Dani Heyvaert)